Singer-songwriter Lisa Mills, met roots in Mississippi, zou je een blueszangeres kunnen noemen. Maar je kan ook probleemloos een gospel of R&B etiket op haar kleven. Dit jaar stond ze in Herselt tijdens de 19de editie van het (Ge)Varenwinkel Blues & Roots Festival op het podium in de roots tent. Lisa Mills, is voor ons géén onbekende, want we kwamen haar als gastzangeres al tegen op een album van “The Big Town Playboys” (“Roll The Dice”). Lisa Mills’ laatste album “I’m Changing” dateert uit 2014. Er is, zo vertrouwde Lisa ons in het interview toe, een nieuw album (“Mama’s Juke Book”) op komst. Lisa is één van die dames, waar we al langer graag eens een babbel mee zouden willen doen. Wij keken hier in het zonnige Herselt vertrouw vol naar uit…

Even Lisa Mills kort inleiden. Lisa Mills is woonachtig in Mobile, Alabama. Voor dat Lisa solo ging en opnam tourde ze als zangeres met ‘Big Brother & The Holding Company’, een Janis Joplin back-up band. Lisa debuteerde met ”Mississippi’s Own” (2000), een album dat ze daarna ook d.m.v. een tour in Europa promootte. Haar album “Tempered In Fire” (2010) betekende haar doorbraak. Voor haar albums werkte Lisa samen met Ian Jennings, bassist / co-oprichter van The Big Town Playboys. Ian Jennings en Lisa Mills waren in de UK al samen te zien tijdens het Glastonbury Festival. Ian Jennings was ook de co-producer van Lisa’s laatste album “I’m Changing” (2014).

Mrs. Lisa Mills, hallo en welkom in België. Ik moet éérst Vic van de festival organisatie bedanken omdat we zijn tuin mogen gebruiken om dit interview te mogen doen en jou, omdat je voor Rootstime wat tijd wil vrijmaken tijdens dit festival.

Tijdens de voorbereiding van dit interview noteerde ik enkele kernwoorden, die de vragen samenvatten en, die de rode draad zijn van dit gesprek. Laat ons er dus aan beginnen…

ROOTS: Lisa, je roots liggen “deep South” in de Magnolia State, Mississippi. Mag ik hieruit al afleiden, dat je voorbestemd was om een blues muzikante te worden?

Ik ben afkomstig uit Hattiesburg, uit het diepe Zuiden van de staat Mississippi, maar woon nu in Mobile, Alabama.
Voorbestemd…? Ik weet het niet of het komt, omdat ik er opgegroeid ben. Iets in me moet me daartoe gedreven hebben. Ik denk, dat die innerlijke drang het belangrijkste is.
Ik kwam al heel jong in contact met muziek, omdat mijn moeder heel veel van muziek hield. Ze heeft me altijd gesteund en zelfs aangedrongen om voor mijn familie te zingen. En, inderdaad ook ik ben in de kerk begonnen met zingen.  

SOLO:  Voor je solo carrière, was je zangeres in een Janis Joplin back-up band, ‘Big Brother & The Holding Company’ (BBHC). Wat deed je het besluit nemen om solo te gaan? Je songwriting?

In feite heb ik altijd al solo gezongen, ook voor ik met Big Brother & the Holding Company ben gaan samen werken, maar ik heb nooit eerder solo getourd. Ik zong al solo van toen ik op de middelbare school zat en, dat is al nu al heel lang geleden. 

ALBUMS: In 2000 bebuteerde je met “Mississippi’s Own”. Daarna was het wachten tot 2010, op het album “Tempered In Fire”. Wat wou je (zoals je aangeeft in de titel) “verbeteren”?

Correctie! “Mississippi Own” is niet (met de nadruk op) mijn album. Tijdens de opnames was ik nog jong en begreep ik niets van de manier van werken, van het verloop van het proces. Ze vroegen me toen om op dat album te zingen en, omdat ze het resultaat goed vonden, hebben ze mijn foto op het album gezet. Ik gaf toen mijn akkoord, maar het zijn mijn songs niet en ik financieerde het album niet. Ik ben toen betaald als sessie zangeres. Het album is niet wie ik ben, maar ik weet niet goed hoe ik hier mee moet omgaan. Ik zong toen enkel tijdens enkele opname sessies. Toen wist ik niet beter, ik zong de nummers en ze gebruikten mijn foto en nu mijn reputatie, om het album te kunnen verkopen… Ik ben er helemaal niet rijk van geworden.

Mijn éérste album was “Blues & Ballads”, een album dat live opgenomen is (nog voor ik met BBHC werkte) in een blues club in Pascagoula, MS. Een vriendin (nu zijn vrouw) van Sam Andrew van BBHC die er toen was, bezorgde hem een copy en zo werd ik drie jaar lang de lead zangeres van de band én, kon ik voor de eerste keer in het buitenland, in Duitsland, optreden.

“Tempered in Fire” nam ik op in 2010 in de UK. Je moet voor het begrip “tempered” denken in termen als iets, dat je door intens opwarmen “harder”, meer “solide” maakt. Het gaat hier niet alleen over de muziek, maar ook over het leven, waarin je harder wordt. Je gaat soms door harde tijden, maar je komt er nadien beter en zelf meestal harder, gemotiveerder uit. Begrijp je?...      

Ik schreef enkele jaren geleden (ik was toen nog maar net actief bij Rootstime) de REVIEW van je laatste album ”I’M CHANGING”. Graag je reactie op de volgende opmerkingen:

* Er staan tien originele songs op het album. En, het gaat hier om songs (en je mag me verbeteren…), die je al eerder opnam/ Een “remake” dus?...

Ik weet niet of je het hele verhaal achter dit album kent? De meeste songs zijn eerder geschreven en in 2005 al eens opgenomen in Mobile. Er werden toen tien nummers opgenomen, maar we hebben het album nooit officieel uitgebracht of online gezet. Ik verkocht het album enkel tijdens optredens. We hebben, na aandringen van een vriend in Mobile, een remix gedaan van de bestaande nummers, één nummer heropgenomen en enkele nummers toegevoegd en alles samen officieel als “I’m Changing” uitgebracht. Ik vind het een goed album, omdat het laat zien hoe ver ik sta als singer-songwriter.

Het was ook de eerste keer dat ik alles deed via een kickstarter actie, samen met mijn fans. Mijn fans hielpen me de kosten dragen. De reacties waren geweldig.  

* De mix is door Trina Schoemaker gedaan. Waarom koos je voor een dame en voor haar? Voor de éérste dame, die een Grammy Award voor ‘album engineering’ kreeg?...

Ik koos haar niet omdat ze al dan niet een vrouw was, maar omdat ze als engineer geweldig is. Ze is inderdaad de éérste vrouw die deze Grammy Award kreeg.
Het had ook te maken met de omstandigheden. Zij en haar man wonen in mijn omgeving en toen we naar een locale club gingen om een show te zien, was het haar man die me voorstelde om haar te vragen om de mix te doen. Ze accepteerde het en ze deed een geweldige job!
Het was géén gemakkelijke job, want toen ik de nummers opnam, hebben we geprobeerd om alles “as live as possible” te doen. Dan kijk je niet altijd grondig naar opstellingen, microfoon toestanden en nog van die technische dingen. Zij had hier veel ervaring mee. Als je mijn stem verandert, verander je vaak ook de drums of een ander instrument, begrijp je?... Het was voor haar een unieke, maar gevaarlijke uitdaging om dit te doen. Nogmaals, ze deed een fantastische job!!

* Waar ben je nu mee bezig, met een nieuw album? Vertel ons wat meer over je PLANNEN, want je krijgt nu “free promotion time”!

Er is een nieuw album, een studio album, iets wat ik nog niet eerder gedaan heb. Op het album hoor je nog steeds mij en country en Amerikaanse roots muziek. Maar, alle nummers zijn covers, behalve één song.
Het album (“Mama’s Juke Book”) is een hommage aan mijn overleden moeder. Nadat ze enkele jaren geleden stierf, besefte ik pas hoeveel ze van muziek hield. Maanden na haar begrafenis, rommelde ik mijn garage in haar nagelaten spullen en vond een versleten, afgeleefd ringschrift Mijn “mom” schreef haar favoriete songs uit de jaren ‘70 zorgvuldig in een schrift van de Dollar General Store neer, dat ze zorgvuldig bij hield en koesterde. Nummers van Dolly Parton, Elvis Presley, oude country songs… Het is een schat met herinneringen (“An unexpected affirmation of a bond I had always known existed but never quite understood…” dixit Lisa).
Toen ik vorig jaar in Nijmegen was werd ik sterk aangemoedigd om het project te doen als hommage aan mijn moeder. Maanden later, toen ik met mijn vriend die recencist is in NY belde en hem meer uitleg over de artiesten in het schriftje vroeg, ben ik bij het naamloze nummer uitgekomen. Het had de titel “A Song Of Love”. Toen ik hem de tekst voorlas en half weg was, was ik diep van binnen geraakt en besefte ik, dat mijn moeder, haar bijnaam June kwam voor in de tekst, dit nummer geschreven had.
Ik ben nadien met Trina Schoemaker in NY naar een studio gegaan. We hebben elf nummers uit het schriftje opgenomen, alle nummers “as live as possible”. Twee nummers, met een volledige band bezetting. Nadien hebben we de orgel partijen van David Sutton en Mike Finnigan (ze werkten voor Lucinda Williams en Bonnie Raitt) toegevoegd. Bassist Ian Jennings speelt ook op enkele tracks.
Vrienden leenden me hiervoor het geld. We zijn ondertussen al enkele maanden opnieuw bezig met een kickstarter actie en die loopt goed. We hebben voor de kickstarter fans die ons steunden al 300 exemplaren kunnen drukken.
Ik heb van de songs meer soul, blues, gospel songs gemaakt. En uiteindelijk hebben we ook mama’s song opgenomen. Ik heb de muziek geschreven en heb haar woorden als tekst behouden. Haar song is het laatste nummer op het album. Als ik het nummer zing, voel ik opnieuw haar energie van zo’n veertig jaar geleden. (Daarna wordt het even stil…)      

VANDAAG: Het optreden hier in (Ge)Varenwinkel, doe je solo. Betekent dit een andere setlist? Mis je de “bescherming” van een band niet? Neem je dan geen risico’s?...

Neen, want ik wil me vrij voelen. Door alleen te spelen ben ik flexibeler en vrijer. De plaats en grootte van het gebeuren doet er niet toe. Daarnaast heb je ook de praktische kant. Met een volledige band heb je ook meer praktisch “ongemak”, omdat je er dan met meerdere muzikanten bent. Ik trad al enkele keren met een band op, geweldig!
Ik stond enkele jaren geleden in Florida alleen op het grote hoofdpodium geprogrammeerd, na een uitgelaten zevenkoppige funk band. Toen ik er eenmaal stond, voelde dat geweldig aan. Als ik solo ga, is het ik als zangeres en het publiek. Ik hou van het idee. Er is niemand die tussen ons staat.

Mijn set list? Als ik solo speel is dit geen enkel probleem. Ik doe wat ik voel op dat het ogenblik. Het gaat dan om communicatie, aanvoelen wat het publiek wil. Wijzigingen in je plan kunnen. Als je solo werkt is alles dynamisch. Als je bepaalde nummers in een bepaalde volgorde wil horen, kan je altijd mijn album thuis draaien. Live en solo is alles een kwestie van aanvoelen…  

BUCKET LIST: Ik veronderstel dat je de film met Jack Nicholson & Morgan Freeman “The Bucket Listt” kent. Wat staat er op jou muzikale  “still want to do” list?

Ik ken de titel van de film, maar ik heb de film zelf nog niet gezien.
Ja, natuurlijk heb ik ook een lijstje. Het éérste wat dan bij me opkomt als het over muziek gaat, is dat ik ooit eens op een dag, een jazz album wil opnemen. Ik zou willen zingen als Dinah Washington*, ik hou van Billie Holiday**, Etta James***, van Sarah Vaughan****… Zij zongen tijdloze klassieke songs, die voor hen geschreven waren. Ik zou de kans willen krijgen om eens even elegant te zijn en mezelf dan optutten in een klassiek kleed, om deze tijdloze nummers te zingen. Dat zou ik ooit eens willen doen

[*Dinah Washington (1924-1963): geboren Ruth Lee Jones was een Amerikaans blues-, R&B- en jazzzangeres. / **Billie Holiday (1915-1959): geboren als Eleanora Fagan, wordt algemeen beschouwd als een van de belangrijkste en invloedrijkste Amerikaanse jazz-zangeressen. / ***Etta James (1938-2012): Etta James, eigenlijk: Jamesetta Hawkins was een Amerikaanse blues-, R&B- en gospelzangeres. Ze stond ook bekend als "Miss Peaches". / ****Sarah Vaughan (1924-1990): Sarah Lois Vaughan was een Amerikaanse jazzzangeres, die samen met Billie Holiday en Ella Fitzgerald tot de grootsten in haar genre wordt gerekend. / nvdr]

Een ander punt op mijn lijstje is met mijn Amerikaanse muzikanten naar Europa komen, om hier te touren en om met hen mijn muziek te promoten. Ik ga dit misschien in de lente van volgend jaar doen. We’ll see…

Ja, en er zijn ook nog plaatsen waar ik naar toe zou willen gaan. Naar Japan en, naar Australië...  

Waar ben je buiten muziek nog mee bezig?

Wist je dat ik een diploma in “fine arts” heb. Ik ben een beeldhouwster en ik mag les geven. Ik werk met steen, hout, metaal, brons… Als je op mijn website gaat vind je nog meer details en kan je zien welke prijzen ik al gewonnen heb. Ik werk heel graag met een combinatie van hout en metaal en, ook met brons. Als ik ooit op pensioen ga als zangeres, kan ik nog altijd les geven in een kunstschool.

En (héél enthousiast), wat ik ook zou wilen doen, is met mijn muziek naar de scholen gaan! Ik zou over mijn muziek en cultuur willen vertellen. Ik zou hen willen vertellen wat het betekent om muzikante te zijn, over mijn achtergrond…  

Wat heb je door je muziek over jezelf geleerd?

Bedoel je algemeen of, van dit recente project? Algemeen! Daar moet ik even over nadenken…

Dat ik veel sterker ben, dan dat ik denk dat ik ben. Ik ben meer veerkrachtig dan dat ik denk dat ik ben.
Dat ik méér aan kan, dat ik denk te kunnen. Dit komt omdat de muziek me overal, in heel de wereld brengt.
Ik heb geleerd dat ik erg vindingrijk ben. Dat ik altijd oplossingen voor mijn problemen vind.
Dat ik normaal erg verlegen en introvert ben, maar op een podium extrovert…

(En zo gaat ze nog even verder met enkele anekdotes over haar moeder, over het dagboek van haar moeder dat ze ook vond, over een vriend die ziek was en op moeilijke momenten vaak naar haar muziek luisterde, over hoe sterk muziek, fotografie en boeken kunnen zijn…)  

Laatste vraag: hoe wil je later herinnerd blijven?

Als iemand die haar passie gevolgd heeft en een weg gegeven heeft. Als iemand met een open geest, die altijd op zoek is naar nieuwe dingen, om de wereld te kunnen begrijpen…

We leven in een moeilijke periode, maar we moeten ieder op zijn manier vechten voor de toekomst!...

Mrs. Lisa Mills, that were my questions. Thank you again for your time and thank you for your beautiful music!

Eric Schuurmans

meer foto's

ROOTSTIME UNPLUGGED